Pozitif düşünce gücüne karşı
Türkçe'ye "acımasız dünya sendromu" olarak çevrilen mean world syndrome" kavramı 2008’lerde ortaya çıkmış. Dünyayı sadece kötü ve tehlikeli bir yer olarak algılayıp kendi içine, evine kapanan, insanlara sıfır güvenle yaşayan, her şeyin altında bir şey arayan, her şeyden korkan, dolayısıyla mütemadiyen mutsuz ve huzursuz olan insanlar bu sendroma yakalanmış oluyor.
Karşıt olarak da bildiğiniz meşhur ,4secret" olayı; yani pozitif düşüncenin gücü yer alıyor. Yıllarca çekim yasasıyla kafasını bozmuş olan ben, bu pozitif düşünce olayının da bir sendrom olduğunu düşünüyorum artık.
Dünya olarak ne kadar bayılıyoruz uç kavramlar yaratmaya, değil mi? Ortamız genelde pek olmuyor. Ya dünyanın yaşanılmayacak kadar rezil bir yer olduğunu düşünüyoruz ya da pozitif melek modunda, “evren bana her istediğimi verir", "düşün olsun" triplerinde yaşıyoruz.
Her iki kavram üzerine de kafa yorunca, iki sendroma da yakalanacak gibi oluyor insan. Nitekim ben çekim yasası sendromuna yakalanmıştım. Hem de en sağlamından.-
Keşke hayat, bu kavramlar kadar yalın olsa... Mean world syndrome’un algıladığı gibi cehennem olsa keşke, yanarız sadece, pozitif düşünce gücüyle olsa cennette yaşarız sadece, En azından ne olduğumuzu, başımıza neler geleceğini biliriz her zaman. Çünkü hep tek yönlü olurdu, bu kadar basit olsa.
Oysa ne kadar komplike hayati Sadece bir twitter,a bakmamız bile yetiyor bunu anlamaya, insanlar sürekti bir beklenti içinde. Herkes istediklerine sahip olamamaktan yakınıyor ama kimse kaderine küsmüyor. “Umut" yaşatıyor bizi sadece. Ne cehennemdeyiz, ne cennette... Ne mutluyuz, ne umutsuzuz.- Yoksa çok mu doyumsuzuz?
Sonunda anladım ki; bunlara çok kafa yormamak gerek. Bu sendromlann topu bir akım sadece. Yaşıyoruz alnımızda yazanı, kovalıyoruz hayatı... Var bizden büyük bir enerjL. Var her şeyin bir zamanı.» Biz sadece döngünün küçük birer parçalarıyız. Hayatta, ne sadece insanın başına kötü şeyler geliyor, ne hep güzel olaylar. Ortaya karışık yaşıyoruz hayatı... Bilmesek acının tadım, varabilir miydik tatlının tadına?
0 yorum: