Kardan Matem

Sustuğum günleri hatırlıyorum. Kimseye hiçbir şey anlatamayıp şarkılara bağırdığım günleri."Yeni bir güne başlıyorum." inancını yitirdiğim günleri. Her gün bir öncekinin aynısı olduğundan. Matem dolu bir hava,sigarayla dertleşen  insanlar,parça parça eksilen bir hayat. Her gün,ömründen akıp gidiyor. Ve sen, engel olamıyorsun ne yapsan. Ne garip ,herkes dost ama biri bile su serpmiyor yüreğine ve daha garip olan ise yağmurlu hava.

    Kardan matem yaptım kendime ben biliyor musun? Ağlamak istedim, uyudum. Ben nice geceler yarıladım günü ama silinmedi buğusu kalbimin . Bir mektup yazdım ve sildim. Gönderemedim. Zaten kimseye değildi. Kendime gönderecektim . Delirmek üzereydim. Sen geldin. İyiymiş gibi yapmak istedim. Ya da istemedim bilmiyorum. Ama ölümle yüz yüze geldiğimde  ölmediğim için sükrediyorum şimdi. Nefes haklarımı tüketene kadar seni seveceğim.