Bilet

Günaydın
Sensiz açtım gözümü
Şehir kütüphanesinin sabahı gibi değil
O duraktaki yıkık bize selam verdim
Gece zor geçmiş gibi
Ya da uyku harammış
Göz altlarım perişan
Avuçlarım buz
Dizlerim çürümüş peşinde sürüklenmekten
Fark edememişim
Neymişim
Ne kadar kalmışım
Safmışım
Pişmanlık değil de
Hata yapmışım
Güneş tepede
Mezuniyetine benzer bir gün gibi
Ama ben buralardayım biraz daha
Sen hayatın tırnak izlerisin
Takım elbisemin cebindeki ruj gibi
Siyah beyaz fotoğrafıma gökkuşağı gibisin
O altı telli çalgının elime yakıştığı kadar yakışıyordun bana
Gülüşlerimin tapusunu aldığın o gün gibi
Uzun ve sonsuz
Yalnız ve yürünmez bir yol
Sonunu arayan bir son
Dudaklarının kirinde boğulan bir şarkı gibiyim
Sana değerdi
İyi akşamlar
Çünkü seninle istiklaldeyiz
Hem de cezayir sokağında
Kazı çalışması bitmiş çoktan
İşçiler evlerine gitmiş
İstanbul uyumaz sevgilim
Gözlerini üzerimize dikmiş
Belki o çok güzel gözlerinin anısını alıp karşıma itiraf etmeliydim
Yıkık dökük bir bina gibi
Son çivisi de çıkmış dünya
Hiç ısıtmayan güneş
Duymadığın o ses
Dokunmadığın o ten
Ve ben
Bir fotoğraf karesinde
Yüzünü yeniden güldüren
Balkanlar gibiyim yüreğinde şimdi
Gitsen ne bulacağın belli
Gitmesen içindeki ukte
Oysa bir bilete bakıyor işim
Ansızın avuçlarına bırakılan bir bilete.