parçalanıyorum

parçalanıyorum
yutkunmaktan ve ağlamaktan pörsümüş bir boğaz ile
çığlıklarını duyuramamış bir kadın gibi
parçalanıyorum
ideolojilere kurban gitmişim
toprağımı öpmüş yüzüme sürmüşüm
aşk demişim özgürlük demişim
ne türküler söylemişim kulaklarını tıkamışlara

parçalanıyorum
av olan bir kuş gibi
insanlık incitmiş beni
bir daha güvenememişim
ki ben
son savaşımı veriyorum insanlık gibi
yirmisinde otuzunda korkusuzca şiirlerini okumuş şairler gibi
hem elimde kalanla hem ufukta olanla yaşıyorum
gözlerim kara ve başım dik
parçalanıyorum
çünkü bu coğrafyada bir bütün yaşamak imkansız
çünkü kan durmuyor hep akacak gibi
çünkü bir kadınsan adın yok
çünkü inancın dogmatik değilse arkadaşın
çünkü bu coğrafyada bir bütün kalmak imkansız
çünkü bir avuç umut besler yol arkadaşların
yanlarına alabildikleri kadar
bir parça ekmek
bir parça umut
bir parça cesaret
ve ben parçalanıyorum
çünkü bu coğrafyada parçalanmamak imkansız