Bavuluma Sığmayanlar

Yarına bırakmak istemedim
Ya da başka bir gökyüzüne sahip olmak
Başka bir şehre doğmak da yakışmaz bize
Huzur esiyor senden bu yana
Kokun kalmışken sonbaharda
Acemi bir kuş gibi yalnızca savruluyorum
Öğreneceğim bir dala çarpınca


Çıkamıyor değilim içinden
Yalnızca dışında kalmayı tercih ediyorum
Uzakta
Hem de çok uzakta diliyorum bazı şeyler
Ne garip diyorum kendi kendime
Saat ikiye geliyor
Ben sana gelemiyorken
Bunu yazıyorum
Sen yastığına ben dolu düşler gömerken

Gökyüzünü izliyorum
Yadırgamıyor bu yaptığımı annem
Zaten biliyordu hep
Dik başlıydım çoğu zaman
O buna veriyor galiba
Ben umutlarıma
Yalnız kalmaktan korkup yalanlar savuranlar
 Kendini savunamadığında orada olacağım
Belki de çok daha uzakta
Ne bileyim belki seninle gideriz
Belki bavul bile almadan