Kalıyorum kendime her hikayenin sonunda .
Yani her kitap bitiyor bir gün .
Dibime çöküyorum sensizliğin buğusundan.
Tanrıyla yüz yüze geliyorum sana koşarken.
Henüz erken ama değil mi ?
Bana gökyüzünden bir parçanı ver.
Sana bağışla beni .
Azat et bu sürgünden.
Sesine kulak verip sağır olduğum her insanla yüzleşeceğim er geç.
Sen, duvarlara çarptığım yüzüme nispet , gitme .
0 yorum: